70. Zinemaldia

70 Donostia Zinemaldia 2022 / 70 Festival de cine de San Sebastián 2022

Kaixo lagunok.
Hemen gara, urtero bezala, azkeneko zinemaldiko bizipenak zuekin partekatzeko.
Herrietako zineklubentzako, zine talde txikientzako, ze inportantea den horrelako aukera izatea behin eta behingoz aipatzeaz ez gara nekatzen.
Aurtengo aukeratutako filmak gustokoak izan ditugu, batzuk besteak baino gehiago, noski, baina guztiekin disfrutatzen, droga moduko bat bezala izango balitz.
Nekatuta, oso, baina pozik, asetuta.
Filma batzuen komentarioak hemen utziko dizkizuegu, aukeratutako pelien batzuei buruz. Zuek, nonbait, erreferentzi bat izateko ere, beste bat, behintzat.
Eta beti bezala zinematara, gure kultur etxera, gure emanldietara etortzeko konbidatzen zaituztegu.
Bertan ikusten gara.
Ondo izan familia.

LOS GIRASOLES SILVESTRES

 
Año : 2022
Duración:  107 min.
País:  España
Dirección:  Jaime Rosales
Guion:  Bárbara Díez, Jaime Rosales
Fotografía:  Hélène Louvart
Reparto:  Anna Castillo, Oriol Pla, Quim Àvila Conde, Lluís Marqués, Manolo Solo, Carolina Yuste
Género:  Drama

La película se estructura en tres episodios: Óscar, Marcos y Álex, correspondientes a tres hombres diferentes en la vida de Julia, una madre soltera. Cada uno de ellos representa un tipo de masculinidad.
La película podría dejarnos la sensación de haber echado un vistazo a un catálogo de hombres machistas y la de que no hay nada que hacer con los hombres. O que Julia en lo que corresponde a la elección de compañero de viaje no da pie con bola.
Pero es esto lo que realmente nos quiere transmitir Rosales con su propuesta?.
Yo creo que de lo que nos intenta hablar el director es de la vida, por supuesto, y concretamente cómo sucede ésta en las relaciones de pareja. Nos habla de la búsqueda de la felicidad, del gran desconocimiento de ésta y de cómo a su modo de ver una se va acercando a élla a través de un proceso de maduración y de cometer errores. Quién crea en ellos, otrxs los llaman experiencias. También nos retrata la soledad existencial que de alguna forma nunca nos abandona.
Los personajes parecen mucho más personas que personajes. Individuos que no saben estar en el mundo, que no saben relacionarse. Personas no perfectas pero con muchos matices reales.
Resaltar el trabajo físico de Oriol Pla, en un papel muy arriesgado Una Anna Castillo descomunal, que no para de crecer como actriz.
Una película que estaría en el género de “darse cuenta”. Compleja a la hora de entender qué nos quiere transmitir, pero si escuchamos, lo transmite muy bien para mi gusto.
Recomendable.

71. Donostiako Zinemaldia

Emanaldien historikoa

Boturik gabe
Boturik gabe
Zure botua: Ezer ez Batez bestekoa: 5 (Boto 1)
Boturik gabe
Boturik gabe

Hizkuntzak